Ravena

Još jedan tmuran zimski dan i još jedan lep italijanski grad. Ravena se ne može pohvaliti popularnošću koju imaju Rim, Venecija ili Firenca, ali je to grad koji osim uskih ulica i trgova, tipičnih za Italiju, ima dosta toga što drugi italijanski gradovi nemaju.

Ravena je karakteristična po mozaicima i smatra se evropskom prestonicom mozaika. Iako mozaik kao slikarska tehnika nije nastao u Raveni već u Mesopotamiji, svoj puni procvat je dostigao u doba ranog hrišćanstva i Vizantije, kada je Ravena bila poznata kao važna luka, kulturni i vojni centar. Podsetnici na to vreme su crkve koje su najbolji reprezent rane vizantijske umetnosti u vreme cara Justinijana i danas se nalaze pod okriljem UNESCO-a.

Šetajući Ravenom, otkrivala sam kulturno i istorijsko nasleđe ovog grada, deo po deo, kao da sam sklapala delove mozaika.

Jedna od najpoznatijih crkava u Raveni je bazilika San Vitale, koja je prepoznatljiva po spoljašnjosti od crvenkaste cigle. Spolja ne izgleda impozantno, nasuprot raskošnim mozaicima kojima je ukrašena njena unutrašnjost. U blizini se nalazi i bazilika San Apolinare Nuovo u kojoj se čuvaju neki od najzanimljivijih mozaika. Glavni gradski trg je Pjaca del Popolo, koji je svoj današnji naziv dobio zahvaljujući tome što se 1946. godine na referendumu, od svih gradova u Italiji, stanovništvo Ravene u najvećem broju izjasnilo za republiku.

Mnogi književnici su rado boravili u Raveni i dobijali inspiraciju za svoja dela u ovom gradu. Među njima su Lord Bajron, koji je u Raveni napisao poemu Don Žuan, kao i Ravenski dnevnik. Oskar Vajld i Herman Hese takođe su bili očarani Ravenom. Prva pesma Oskara Vajlda nosi naziv Ravena, kao i jedna od Heseovih pesama u koju je čuveni pisac pretočio svoje utiske o Raveni.

Ravena je poznata i po tome što je tu sahranjen najveći italijanski pesnik kasnog srednjeg veka, Dante Aligijeri, koji je u Raveni proveo poslednje tri godine života. Nakon što je iz rodne Firence proteran u izgnanstvo, najpre je boravio u Veroni, a zatim u Raveni, gde je dovršio Raj - treći deo Božanstvene komedije i gde je preminuo. Sahranjen je u crkvi San Pjer Mađore, a na njegovom grobu stoji kratak stih: “Parvi Florentia mater amoris”, što znači Firenca, majka male ljubavi. Dante nikada nije prežalio to što nije smeo da se vrati u rodni grad. S druge strane, Ravena nikada nije pristala da njegove posmrtne ostatke prepusti Firenci.

Verovatno bi mi utisak o Raveni bio drugačiji da sam je posetila preko leta ali to je grad u koji se obično i ne ide na letovanje, iako je centar Ravene samo 8 km udaljen od Jadranskog mora. U predgrađu Ravene postoji par letovališta sa dugim i širokim peščanim plažama, a ja sam od Jadrana u Raveni videla samo kanal koji povezuje Ravenu sa Jadranskim morem. Po tom tmurnom vremenu plaže mi nisu bile u planu. Uostalom, Ravena je, kao i mnogi drugi italijanski gradovi, bogata istorijom i interesantna u svim godišnjim dobima, pa nekako dođe svejedno da li je na moru ili ne.